Annelere Pratik Bavul Hazırlama Önerileri

Evlenip başka şehirde yaşamaya başladığımdan beri seyahat çantası hazırlarım. Ama ilk çocuğum doğduktan sonra bu çok daha büyük bir önem kazandı. Bizim eksiğimiz ne olabilir ki? Kıyafet az gelse çıkar alırsın. Olmadı abladan kuzenden ödünç alırsın. Ama çocuk olunca öyle mi? Günde kaç kıyafet değişecek, kaç bez değişecek? Hasta olur mu. Ateş düşürücü, alerji şurubu, tırnak makası vs. Şehir dışı seyahatlerimizde her defasında farklı bir şey unutuyordum ve buna kalıcı bir çözüm bulmam gerekti. Önceleri telefonuma not almıştım. Seyahate giderken alınacaklar listesi. Sonra liste olmasına rağmen bir şekilde eksikler çıktı. Ve son olarak hepsini bir makyaj çantasının içine sığdırdım. Artık acaba ne eksik demeden valize ilk önce onu koyuyorum. İşte annelerin tatilde yanına alması gereken malzeme listesi

Ateş ölçer
Ateş düşürücü fitil
Ateş düşürücü şurup
Tırnak makası
Fizyolojik serum
Burun aspiratörü
Pişik kremi

Bu listedekilerin hepsini bir makyaj çantasının içine sığdırdım. Şehir dışına giderken valize koyuyorum. Denize giderken lazım olan şeyler de bir spor çantanın içinde duruyor. Yazın denize gideceksek o çantayı alıyorum ve kafam rahat. Acaba unuttuğum bir şey var mı derdim olmuyor.

Mayolar
Güneş kremi
Çocukların kollukları
Şapkalar
Güneş gözlükleri
Deniz ayakkabıkarı
Plaj havluları
Şampuan
Yanık merhemi

Bir de şehir içinde her gittiğimiz yere götürdüğümüz bir sırt çantamız var. İçindekiler her zaman gerek olmuyor belki. Bazen gereksiz yere taşıyorum ama o sırt çantası bana güven veriyor. İşte her daim yanımda olan sırt çantamdakiler

Potette portatif tuvalet
Baby sling
Birer kat çamaşır(iç çamaşırından çorabına kadar)
Birer ince hırka veya yelek mevsime göre
1 paket mendil
Birer tane küçük kutu süt
Küçük çöp poşeti
Alt açma örtüsü
Islak mendil
En az 3 tane bez
Pişik kremi

Son 4 maddedekileri şeffaf kilitli poşete koyuyorum. Alt değiştireceğim zaman çantadan malzeme aramıyorum. Kilitli poşet yerine buzdolabı poşeti de kullanabilirsiniz. Valizin içinde kaybolacak küçük parçaları de yine şeffaf poşete koymak kullanım kolaylığı sağlıyor. Valizin başında saatlerce koyduğuna emin olduğun çorabı arayıp sonunda pes etmek insanın çok zoruna gidiyor. İç çamaşırları, çoraplar, tokalar, kişisel bakım ürünleri(deodorant, parfüm, krem, diş fırçası, diş macunu) Hepsini ayrı poşete koyunca aradığını bulamama derdi ortadan kalkıyor. 3 çocuk annesi olarak son seyahat tavsiyem de kısa süreliğine de gitseniz herkesin çantasının ayrı olması çok iyi oluyor. Belki 3-5 parça kıyafet alacaksınız, hepsi bir çantaya sığar ama ayrı olması büyük rahatlık. 3 çocukla yaptığım seyahatlerden edindiğim tecrübelerim bunlar. Umarım tatil öncesi fikirlerimin sizlere bir nebze yardımı olur. Ne unutursanız unutun her şeyin telafisi olduğunu unutmayın. Sadece onlarla geçireceğiniz zamanların telafisi olmuyor. Hepinize iyi tatiller.

Prematüre Annesi

       "Erken doğum riski"ydi, "doğum"du "kuvöz"dü derken 4 ay olmuş yazmayalı. Hayatımın en zor dört ayıydı sanırım. Bu süreçte her zaman beterin beteri olduğunu anladım. İmtihan deyip kabullenmekte çok zorlandım. Hep üzülüp ağlamayı seçtim. Ve her seferinde daha büyük bir üzüntüyle karşılaştım. Doğum sürecimizle başlayayım.

        Gebeliğimin 30. haftasında sancılarım dayanılmaz bir hal almıştı. Doktorum doğumu durdurmak için hastanede ilaç tedavisine başladı. Kötü senaryolar kuruyordum sürekli. Üstelik teyzem ve halam da erken doğum sonrası  prematüre bebeklerini kaybetmişti. Tedavi süresince hep ağladım ve 1 hafta sonra bebeğin kalp atışlarının giderek  yavaşlaması sebebiyle acil sezaryene aldılar. Böylece kuvözün kapısında bekleme günlerimiz başlamıştı. Önceleri solunum cihazına bağlı ve serumla besleniyordu. Sonra sondayla anne sütü verilmeye başlandı yutma refleksini bekledik dört gözle. Şırıngayla damla damla beslenmeye başladı. Bir süre sonra da solunum cihazından kurtuldu. Biberonla beslenmeye başladı. Ve nihayet hastaneden arayıp taburcu olduğumuzu söylediler. Sevinçle koştuk hastaneye. Doktorumuz önce prematüre bakımı konusunda dikkat etmemiz gerekenleri anlattı. Doktor anlattıkça işlerin hiç de kolay olmayacağını anladım. 5 dakikadan fazla emzirme dedi. Her emzirmeden sonra biberonla bir ölçek anne sütü içine özel takviye mama katıp vermemi söyledi. Her banyodan sonra kanguru bakımı yapmam gerektiğini anlattı. Sonra da doktor  kontrolüne  gitmemiz gereken bölümlerin listesini verdi. Çocuk kardiyoloji, çocuk nöroloji, göz, kulak, gelişimsel pediatri, yenidoğan, fizik tedavi bölümleri.

      Her gittiğimiz doktordan üzücü şeyler duyduk. Anne karnında gelişimini tamamlayamadığı için dışarda normale dönmesi uzun bir zaman alırmış. Bekledim güzel şeyler yazmak için. Artık herşey yolunda diyebilmek için. İnsanları dertlerimle üzmekten kaçındım. Bekledim. Ama geçti diyemiyorum. Bu süreçte çok şey öğrendim. Dertlerle barışmayı, kabullenmeyi. Ve kabullenince hafiflendiğini ve en zor kısmın aslında bu olduğunu.  Hepsinin imtihan olduğunu. Normal bebeklerle karşılaştırmanın gereksiz üzüntü sebebi olduğunu. Bakış açısı herşeydir.  Mutsuz insanlar en büyük derdi olanlar değil, olumlu bakmayı başaramayanlardır. Güzel günler göreceğiz inşallah. Az kaldı